Daar zijn we weer!

Dat is alweer een tijdje geleden! Met het mooie weer van de afgelopen weken hoor je natuurlijk ook buiten te zitten, en niet achter de computer om de blog bij te werken. Alhoewel, van zitten was niet zoveel sprake, want ook de natuur in onze tuin heeft de lente in het hoofd en behoeft daarmee de nodige aandacht. Tel daar bij op dat ook de boot nog klaargestoomd moest worden voor een nieuw vaarseizoen en jullie snappen waar mijn schaarse vrije tijd in verdwenen is.

De vorige post teruglezend valt op hoe snel de woordenschat van Nynke groeit. Ik waag me niet aan een tweede versie van het groot woordenboek, want ondertussen zijn het er zoveel geworden dat ik er ongetwijfeld veel vergeet. Naast een grotere woordenschat valt vooral op dat ze de woorden niet alleen meer napraat, maar ook actief gebruikt om aan te geven wat ze wil. Dat deed ze al voorzichtig met enkele woorden als janja en koekie, maar er begint nu langzamerhand een conversatie te ontstaan, en mevrouw heeft donders goed door wat wij tegen elkaar zeggen!

Een voorbeeldje van vanavond: Ik was naar de supermarkt geweest om boodschappen, en kwam terug met onder andere een doosje druiven, omdat Nynke die zo lekker vind. Nynke is er altijd als de kippen bij om te helpen uitpakken, dus ik was nog niet terug met de tweede tas, of mevrouw kwam me al tegemoet in de gang met de doos druiven in de hand. “Die! Die!”. Toen ik uitlegde dat dat druiven waren, deed ze meteen een poging om dat na te zeggen, gevolgd door “lekkah!”. Op mijn vraag of ze graag wat druiven wilde, was het antwoord vervolgens “Jah!”. Om na het opsmikkelen te concluderen “Opp” en vervolgens direct naar het aanrecht te marcheren om daar te vragen om nog meer “druifa”…….

Ook grappig: ze heeft door hoe je nee moet schudden, dus elke vraag over naar bed gaan wordt met een enthousiast hoofdschudden beantwoord, vergezeld van de inmiddels beruchte boevengrijns.

De laatste tijd worden we ook regelmatig verrast door een kus of een dikke knuffel op eigen initiatief, en zeg nou zelf, dan ben je toch meteen 3 uur zeuren en dwarsigheid vergeten?

Verder wordt duidelijk dat mevrouw duidelijk weet wat ze wil en daar niet makkelijk van af te brengen is. Voorbeeld: Mirjam heeft bij de supermarkt net zo lang zegeltjes gespaard tot ze een mooie driewieler voor Nynke kon krijgen. Gelukkig inclusief duwstang, want ze was er direct niet meer van af te slaan, en wij waren dus regelmatig de klos om te duwen. Elke gelegenheid werd aangegrepen om op de “iets!” rondgeduwd te worden. In samenwerking met Mirjam is ze vervolgens haar eigen transportbedrijf begonnen, Nynke de Gier bloementransport BV.

De geraniums waren afkomstig van de jaarlijkse DBS bloemenactie, en stonden bij de voordeur. Toen alle plantjes eindelijk achter gearriveerd waren, werden er een uur later weer 3 ingeladen in de veronderstelling dat er dan weer met de “iets” gereden zou worden….

Rens ontwikkelt zich nog niet zozeer verbaal (al wordt er steeds meer gebrabbeld) als wel fysiek. Bij de laatste controle op het consultatiebureau was ie in 4 weken 3 centimeter en een kilo gegroeid! Het kleine is er dan ook al lang af, en ondertussen mag ie gewoon met zijn grote zus in bad. Dat vind ie nog wel een beetje spannend als we zijn gezicht mogen geloven.

Dan is in de wipstoel zitten toch een stuk prettiger!

Een paar weken geleden kregen Nynke en Rens van Kees en Lucie een mooie tafel met twee stoelen. Die moest ik natuurlijk meteen in elkaar zetten, en uiteraard moest Nynke daarbij helpen, zoals ze de laatste tijd bij alles helpt, of het nou in de tuin werken, boodschappen uitpakken of autorijden is. Het resultaat was in ieder geval zeer naar haar zin!

Afgelopen lang weekend waren we op Texel, op vakantiepark de krim, voor een mini-vakantie, die mede door het weer voelde als minstens een week ontspanning!

Vooral voor heit en mama dan, want voor Nynke en Rens was het allemaal nieuw en spannend. Ander bed, andere omgeving, en vooral veel te ontdekken en te zien!

Het begon al op de boot. We moesten lang wachten en Nynke mocht van mij even uit de stoel. Toen we weer een stukje mochten rijden heb ik haar even op schoot gezet, en mocht ze meehelpen sturen. Fout! Want naast het feit dat mevrouw al gauw bijna de leiding over de auto wilde overnemen en alleen onder protest nog accoord ging met derichting waarin heit wilde sturen, wilde ze vervolgens elk vrij moment in de “Oto!” zitten. Ze heeft het op zeker moment een kwartier uitgehouden met naast de auto staan, aan de handgreep trekken en Oto! Oto! roepen…..

Daarnaast een grote attractie: de vele speeltuinen op het park! Met glijbanen waar je zelf op kon klimmen en vanaf kon glijden, en mooie schommels!

Hier bleek ook dat Nynke ondertussen al een aardig geheugen voor de juiste route ontwikkelt, en bovendien behoorlijk scherpe ogen heeft. Zo worden we op elke "foegul" (fûgel, oftewel vogel in het fries) in de wijde omtrek geattendeerd, en hoefden we maar een glimp van een speeltuin te zien, of Nynke riep meteen “Tap!”, waarmee ze de trap van de glijbaan bedoelt. En wanneer ze de kans kreeg, wist ze feilloos de route naar de dichtstbijzijnde speeltuin zelfstandig af te leggen…. Tijd voor een tuigje!

Cees en Nicoline waren ook op de Krim, of eigenlijk, wij waren er ook, want het hele idee ontstond toen Cees vertelde dat ze naar Texel zouden gaan. Erik en Marlies kwamen ook nog een dagje, dus het was een gezellig familie-weekend!

Op zaterdagavond zijn we voor de 12e trouwdag van Cees en Nicoline uit eten geweest. Toen Nynke en Marlies na het voorgerecht ontdekt hadden dat er een ballenbak was, was Nynke met geen 3 paarden meer tegen te houden, we hebben de hele avond niets anders gehoord dan “bal! bal!”. Gelukkig was er steeds wel iemand bereid om even mee te gaan, en heeft ze zich uitstekend vermaakt. Rens vond het nog een beetje vreemd, al die ballen.

Op zondag zijn Mirjam en ik met zijn tweeën uit eten geweest, dankzij pake en beppe die wel wilden oppassen! Heerlijk, familie zo vlak bij! En ik geloof dat pake en beppe het zelf ook niet erg vonden ;-)

Het hoogtepunt van de vakantie voor Nynke (en stiekem ook een beetje voor heit) was echter het zwembad! Alhoewel het water met 29 graden eigenlijk wat te koud was en Nynke vanaf het begin liep te klappertanden, was ze met geen stok uit het water te krijgen. Baby-zwemmen met Mirjam vind ze geweldig, en dat was in dit grote zwembad duidelijk te zien! Kortom, een weekendje genieten voor het hele gezin!