Fladebrood...

Afgelopen weekend hadden we feest. Tante Geke van der Velde werd 75 en dat moest gevierd worden. We waren uitgenodigd in de Kruisweg in Marum, geen onbekend terrein als het gaat om feestjes in Mirjams familie. We hebben er al vele feestjes gevierd, en menige gelegenheid opgeluisterd met ´iets leuks´. De ´jodelact´en ´de poppen achter het laken´ komen nog regelmatig voorbij in de conversatie, dus tja, dan kan deze keer natuurlijk geen uitzondering op de regel worden…. Mirjam heeft dus de hele familie in de archieven laten duiken, en heeft een mooie overzichtstentoonstelling van 75 jaar tante Geke gemaakt in powerpoint. Erg geslaagd, maar ook vrij arbeidsintensief. Ingrid kwam een middag langs om samen met Mirjam foto´s te selecteren en op volgorde te zetten. Luc was natuurlijk ook mee, tot grote vreugde van Rens, die eindelijk een neefje heeft om mee met de autootjes te spelen. Dat Luc meestal nog slaapt deert em niet!

Nynke neemt het voorbeeld meteen over en maakt zelf foto´s. In dit geval van mama en Rens. Het onderwerp staat nog niet helemaal centraal op de foto, maar het begin is er!

Daarna ging de reis naar Sneek, waar het halve fotoboek van tante Miep werd gescand. Nynke en Rens mochten ondertussen met de knopen spelen en helpen met sudoku´s uitgummen.

Het feest was erg leuk, en voor ons ook lekker ontspannen, want we waren zonder kinderen uitgenodigd. Kun je ook eens gewoon met je familie bijpraten zonder met een half oog je kroost in de gaten te houden. Die taak werd waargenomen door Erik en Marlies, die een nachtje bij ons in huis kwamen oppassen. Ze vonden het erg leuk, maar waren wel gesloopt toen we terugkwamen. De kinderen vonden het geweldig! Erik en Marlies, hartstikke bedankt!

Ik vertelde vorige keer al dat we begonnen zijn met het leren van de seizoensliederen. Nynke kent al 2 sint maartenliederen uit het hoofd, en Rens doet ook al aardig mee, getuige deze video (op speciaal verzoek van opa en oma).

Over 2 maanden wordt Nynke al weer drie (volgende week ben ik jarig!). Wat gaat het toch hard, voor je het weet zitten ze op school!

Ook Rens is inmiddels al lang geen baby meer, maar een forse peuter die eet als een slootgraver en ook al met zijn eigen karretje door de winkel gaat. Waar Nynke meestal koekjes gaat halen is Rens terug te vinden op de afdeling hagelslag. De laatste keer had ie voor ik er erg in had al een pak hagelslag (prima, dat was de opdracht) en 3 potten pasta ingeladen (een 10 voor initiatief…)!

En beide kinderen kunnen, met wat aanmoediging, ondertussen ook met mes en “vlok” (Rens) eten…

Het blijft genieten op het moment met de taalontwikkeling van de kinderen. Een paar anekdotes:

-Heit is met Nynke en Rens naar de bakker. De kinderen treuzelen nog al, dus op een gegeven moment loopt heit door. Nynke gaat meteen mee, Rens volgt op een meter of 30 afstand. Als we te ver weg dreigen te raken roept ie: “ wacht op mij!” (das heel knap als je voor de rest vooral nog in termen van “Rensj ook” praat.’

-Rens zit op de grond in de gang te huilen. Nynke komt er aan lopen: “ Ach Rensie, kom maar, ik doe er een tút op. Ben je gevallen?”

-Nynke pakt iets waarvan ze weet dat het eigenlijk niet mag. “ Ik doe heel voorzichtig hoor mama! Echt waar! Nynke is al heel groot!”

-Ik heb laatst Nynke de smaak van brea mei tsiis (roggebrood met kaas) leren waarderen. Dat wilde ze nog wel een keer, dus vroeg ze bij Mirjam om “ fladebrood”. Het kostte even wat tijd om de logica daarachter te ontdekken….

-Nynke en Rens moeten van mij de rommel even opruimen, en doen dat ook heel lief. Nynke is klaar en zegt parmantig “ zo, dat is ook weer gepiept!”.