Ziekenhuis

Zoals de meesten van jullie wel wisten moest Rens bij voorkeur voor zijn tweede verjaardag geopereerd worden omdat een van zijn balletjes niet was ingedaald. Na wat belle nvan mijn kant kwamen we er achter dat ie waarschijnlijk op zijn verjaardag geopereerd zou worden. Dat leek de mevrouw van het ziekenhuis ook niet zo'n goed idee, dus werd het een week eerder. Ging bijna nog mis omdat het voorbereidende bezoek bijna de mist in ging. De ene afdeling had de afspraak op mijn verzoek verplaatst, maar verzuimd dat door te geven aan de andere. Moest een kleine oefening " bluff your way into het UMCG" aan te pas komen, maar uiteindelijk kwam het toch allemaal nog goed. Een week voordat Rens naar het ziekenhuis moest werden we op dinsdag gebeld of ie niet al donderdags zou kunnen komen. Scheelde ons een dag in het ziekenhuis, want hij hoefde dan pas donderdagmorgen te komen in plaats van de dag van te voren al om 10 uur in de ochtend. Spannende dag, maar op de kinderafdeling hadden ze het goed voor elkaar en mochten de kinderen gewoon overal spelen, en was er ook voor ons een ruimte waar we even rustig konden zitten. Rens hield zich kranig en liet het allemaal over zich heen komen. Alleen toen ie bijkwam uit de narcose en hij Mirjam weer zag kwam alle spanning er uit en was ie even ontroostbaar, maar een uur later had ie alweer praatjes. Uiteindelijk is er ook niet zoveel gebeurd omdat ze met de kijkoperatie vaststelden dat de vermiste zaadbal gewoon niet aanwezig is, dus kon ie meteen weer dicht. Uiteindelijk ging het zo goed met em dat we em 's avonds om 20.00 uur weer mee naar huis mochten nemen. Eind goed al goed!