Hup, Sven!

Had ik het een paar dagen geleden nog over het vogelaar-virus dat Nynke en Rens hadden opgelopen, blijkt Nynke ook nog een serieuze schaatsverslaving te hebben meegenomen uit Norg. Zaterdag stond ze even op de trampoline, en terwijl ze heel hard aan het springen was vertelde ze opeens dat ze "net als Sven Kramer deed!". En net toen ik me afvroeg waar ze dat nu weer vandaan had zei ze er achteraan " ....dat heeft Opa gezegd!" En vandaag was het opeens onder het spelen " Hup Sven!"

Van de creche nemen de kinderen uiteraard ook het nodige mee. Het nieuwste is dat wanneer wij even zitten te praten en het zint de kinderen niet omdat ze ook wat willen zeggen, ze in koor roepen " mag niet praten heitie, Pup-Pup!", dat laatste voorzien van een zwaaiend vingertje en met de nodige hilariteit. Ach, nu kunnen we er nog om lachen, ik vrees voor de dag dat Nynke naar school gaat....:-)

het effect van logeren

Afgelopen halve week (woensdag tot en met zondag) waren Mirjam en ik samen met Barry, Ingrid, Gonny en Edwin even op wintersport in Saalbach-hinterglemm. 3 dagen snowboarden met perfect weer (alleen een beetje te warm, op de laatste dag konden we zowat naar beneden surfen op de smeltende sneeuw), maechtige schnitzels en veel grosse cola! En..... Zonder de kinderen! want die waren lekker logeren bij opa en oma in Norg! Oma had een perfect systeem bedacht om te tellen hoeveel nachtjes het nog duurde tot we weer terug waren, met een bord met daarop allemaal kadootjes. Uiteraard was het eerste wat Rens bij terugkomst meldde : " dootjes op!"

De kinderen hebben het minstens even leuk gehad als wij, de verhalen over de ballenbak en koekjes bakken met oma komen nog regelmatig ter sprake. Dat ze er ook besmet zijn met het vogelaars-virusbleek vandaag: Waar vogels eerder nog " fofels" waren, is het nu opeens: " kijk, een kraai", en worden we door Nynke gecorrigeerd: " Nee, dat is een pimpelmees!" .......

Bytsje sloech...

Ik ben vanmorgen even met Nynke op pad geweest om een nieuw roer voor de boot te kopen en de motor weer op te halen. Onderweg even met mijn vader gebeld en natuurlijk had Nynke ook nog even met pake gepraat. We zitten nu aan tafel pannenkoeken te eten en Nynke vertelt aan mirjam dat ze met pake gepraat heeft. Mirjam: "en hoe was het met pake?". Nynke: "niet goed!". Mirjam: "och, dat is niet zo mooi. Wat was er dan met pake?" Nynke: "Pake was een bytsje sloech!!!" :-D

(voor de niet-friestaligen: opa is een beetje moe)

... En uiteraard was dit hele onderwerp niet ter sprake gekomen in het telefoongesprek zelf...

Rens 2 jaar!!

Hoera, Rens is alweer 2!!! Twee jaar geleden nog een klein kruimeltje, nu alweer een grote vent met een eigen wil! De zondag voor zijn verjaardag hadden we het huis vol familie en vrienden, en Rens was die dag echt jarig. Hij wist precies waar het allemaal om draaide, namelijk de " dootjes". Hij kreeg van de meeste mensen onderdelen voor zijn Duplo-verzameling, en was aan het eind van de dag zielsgelukkig met zijn brandweerkazerne, politiebureau en een heuse brug voor de duplo-trein. SIndsdien is het eerste dat ie 's morgens zegt als ie uit bed komt " Lego pelen", dus dat is goed terecht gekomen. De Aquaplay-set van omke Barry en tante Ingrid hebben we maar even vakkundig opgeborgen, al twijfel ik er niet aan dat Nynke ons daar wel aan herinnert als het zo ver is. Zodra de zon begon te schijnen vorige week was het volgens Nynke mooi weer en kon er wel water in.... Ander klapstuk was het Bliksem McQueen T-shirt, dat moest meteen aan over zijn andere kleren heen, en is niet weer uit geweest!

Uiteraard had Mirjam zich weer uitgeleefd op de taart, en Rens kreeg de taart die hij wilde, namelijk een echte " Mack" taart! En als klapstuk mocht ie op de creche ook nog trakteren uit een echte " Piston Cup". Mirjam begint het zich aardig moeilijk te maken voor de komende jaren....

2+2 = uitgeteld

Wat krijg je als Mika en Jesse een middagje komen spelen? Precies, vier uitgetelde kindertjes die na de pannenkoeken uitbuiken voor, hoe kan het ook anders, Bliksem McQueen!

Ziekenhuis

Zoals de meesten van jullie wel wisten moest Rens bij voorkeur voor zijn tweede verjaardag geopereerd worden omdat een van zijn balletjes niet was ingedaald. Na wat belle nvan mijn kant kwamen we er achter dat ie waarschijnlijk op zijn verjaardag geopereerd zou worden. Dat leek de mevrouw van het ziekenhuis ook niet zo'n goed idee, dus werd het een week eerder. Ging bijna nog mis omdat het voorbereidende bezoek bijna de mist in ging. De ene afdeling had de afspraak op mijn verzoek verplaatst, maar verzuimd dat door te geven aan de andere. Moest een kleine oefening " bluff your way into het UMCG" aan te pas komen, maar uiteindelijk kwam het toch allemaal nog goed. Een week voordat Rens naar het ziekenhuis moest werden we op dinsdag gebeld of ie niet al donderdags zou kunnen komen. Scheelde ons een dag in het ziekenhuis, want hij hoefde dan pas donderdagmorgen te komen in plaats van de dag van te voren al om 10 uur in de ochtend. Spannende dag, maar op de kinderafdeling hadden ze het goed voor elkaar en mochten de kinderen gewoon overal spelen, en was er ook voor ons een ruimte waar we even rustig konden zitten. Rens hield zich kranig en liet het allemaal over zich heen komen. Alleen toen ie bijkwam uit de narcose en hij Mirjam weer zag kwam alle spanning er uit en was ie even ontroostbaar, maar een uur later had ie alweer praatjes. Uiteindelijk is er ook niet zoveel gebeurd omdat ze met de kijkoperatie vaststelden dat de vermiste zaadbal gewoon niet aanwezig is, dus kon ie meteen weer dicht. Uiteindelijk ging het zo goed met em dat we em 's avonds om 20.00 uur weer mee naar huis mochten nemen. Eind goed al goed!

Schaatsen!

Ondanks de lage temperaturen was het ijs niet echt om over naar huis te schaatsen deze winter. Met uitzondering van de ijsbaan natuurlijk, waar we op een mooie zondag maar eens wat rondjes (lees: 2) gemaakt hebben. Rens vond het nog wat spannend en heeft voornamelijk aan mijn of Mirjams hand geschaatst. Met heitie heel hard vooruit en dan de ijzertjes op het ijs zetten was dan weer wel gaaf. Oftewel: Het ging hem op eigen kracht niet hard genoeg... Nynke ondertussen vermaakte zich prima! We hebben even getwijfeld of we ook houtjes voor haar zouden kopen, maar daar waren haar voeten nog net te klein voor. Op vier ijzertjes kwam ze echter prima vooruit, en ze heefrondjes op eigen kracht geschaatst, stralend en trots!

Ontwikkeling

Nu de kinderen 2 en 3 zijn, gaat hun ontwikkeling iets minder snel dan het eerste jaar. Maar stiekem leren ze er elke dag weer wat bij, en worden we regelmatig verrast door weer iets nieuws. Zo liggen we de laatste tijd regelmatig stiekem dubbel van het lachen als we Nynke bezig horen met Rens, of wanneer Nynke spontaan iets vertelt over wat ze heeft meegemaakt. Zo werd ik afgelopen zaterdag wakker op het moment dat de kinderen besloten hadden om naar beneden te gaan. Rens (die prima zelf vooruit van de trap kan lopen) werd door Nynke vakkundig naar beneden gecoacht. " Kom maar, Rens, dan gaan we naar beneden. Je moet je wel goed vasthouden hoor, dan val je niet! Kom maar Rensje, dan gaan we naar beneden, een broodje eten. Die kan ik zelf wel smeren hoor!". En Rens, twee als ie is: "Nee Nynke, hoeft niet broodje smeren, Rens zelf broodje smeren!"

Nynke is ook erg zorgzaam de laatste tijd voor de poppen, de beren en al het andere (inclusief haar deken) dat volgens Nynke kan praten. Zo wist ze laatst te melden dat de deken graag naar beneden wilde (terwijl ze donders goed weet dat ie van ons boven moet blijven), en worden we regelmatig tot stilte gemaand omdat er ergens een pop of een beer slaapt. Het vriendje van vandaag was een beertje dat tot nog toe geen blik waardig gekeurd werd, maar nu opeens Bollie heet en overal mee naar toe moet. We kunnen zowieso nergens meer heen zonder dat er een pop of beer meegaat, en Nynke sjouwt van 's morgens vroeg tot 's avonds laat met een van haar poppen onder de arm. Hier was ze aan het helpen met eten koken, en uiteraard moest de pop ook helpen...

's Avonds worden alle knuffels keurig in het campingbedje op Nynkes kamer gelegd en ingestopt. Rens neemt dit gedrag (zoals alles wat zijn zus doet) direct over en vertelt nu regelmatig wat er in het hoofd van zijn ' japie' omgaat. Veel meer dan slapen, wakker zijn en naar "meden" willen is dat niet, maar toch.

Rens is op dit moment in de fase van zelf doen en alles tegenspreken. Waar Nynke dat afdeed met gewoon Nee, gaat Rens een stap verder door overal op te reageren met hetzij een uitdagend " Echt Niet!" ofwel een duidelijk " hoef niet <invullen wat van toepassing is>". En van eten heeft ie tegenwoordig redelijk snel " noeg had!"

De vakantie, hoewel al een half jaar geleden, heeft ook veel indruk gemaakt. Rens en Nynke gaan nog steeds regelmatig op vakantie, meestal naar " merika", Berend Botje achterna. Als voertuig dient meestal de bank in de kamer, die getransformeerd wordt tot vliegtuig, boot of auto naar gelang de stemming. Uiteraard moeten dan ook alle knuffels aan boord, en mocht vandaag de hele boekenverzameling mee. Ander favoriet vervoermiddel is de trein, die samengesteld wordt uit zoveel mogelijk stoelen. En een boo d/t schappenkrat is natuurlijk ook bij uitstek geschikt als boot!

Ook fysiek gaat Nynke nog steeds hard vooruit. Zo ben ik haar nu aan het leren hinkelen, en heeft ze ondertussen een spelletje gemaakt van zo hard mogelijk draven. In het bos aan de overkant is een klein heuveltje waar je van af kunt, en Nynke neemt nu een aanloop door de hele tuin om daar zo hard mogelijk van af te gaan. Uiteraard niet voor heel hard " Klaar voor de Start. AF!!!" geroepen te hebben. Laatst vond ik een paar blikken om op te lopen in de garage, en ook dat is voor Nynke al geen probleem meer!

Inhaalslag: Nieuwe auto's opgehaald

Heb eindelijk tijd gevonden even de foto's weer van het toestel te halen, dus aan de hand van de gevonden foto's maar even wat onderwerpjes inhalen... Zo hebben Rens en ik eind januari beide een nieuwe auto opgehaald. Rens een echte vrachtauto van de spelotheek, en ik een vervanging voor de blauwe BMW na tweeeneenhalf jaar trouwe dienst en 160.000 kilometer. Moeilijk te zeggen wie er het meest blij was!

Nynke krijgt in ieder geval geen enkele kans om op de vrachtauto te zitten, en we hebben em inmiddels maar een keer verlengd. Benieuwd wat er gebeurt als ie binnenkort toch echt terug moet. Bij de auto zat ook nog een mooie bob de bouwer-helm, die Nynke erg charmant staat!

PS Het afwijkende lettertype komt door een experimentje met opstellen van berichtjes via de mail, gaat een stuk sneller dan via het web, vooral qua foto's.