November is de maand van het binnenspelen

Jullie hebben het ongetwijfeld zelf ook gemerkt: het was de afgelopen maand niet echt mooi buitenspeelweer. Terwijl ik dit schrijf valt buiten de natte sneeuw uit de lucht, de auto is onbeschrijfelijk smerig (en wassen heeft niet veel zin want morgen is ie weer vies), en de tuin ligt vol afgevallen bladeren. Tijd om binnen te spelen dus!

Nynke is de laatste tijd vooral creatief bezig met kleuren, verven en tekenen. Er gaat geen dag voorbij zonder dat het verf-shirt aan moet, en tegenwoordig hoort bij die outfit ook een mooie hoed met stoomboot, die ze op de crèche gemaakt heeft. Leuk om te zien hoe ze zo haar fantasie gaat gebruiken. 2 keer in de klei drukken en het is een vogel, om vervolgens na 1 keer rollen te transformeren in een heuse stoomboot, die op zijn beurt weer verandert in “ sarte piet”.

Nynke begint het concept van het sinterklaasfeest aardig door te krijgen, en vond het erg leuk op het sinterklaasfeest van de gemeente bolsward. Sinterklaas kreeg netjes een hand en werd keurig uitgezwaaid. De zwarte pieten die we gister in Balk tegenkwamen waren nog wel wat indrukwekkend, maar uiteraard werden de pepernoten (een woord dat mevrouw in twee talen foutloos uitspreekt, je moet wel weten waar je prioriteiten liggen) wel dankbaar uit de hand gepakt.
Met water spelen is een ander favoriet tijdverdrijf. Zodra we aan het koken slaan wil Nynke “ helpuh”, maar die hulp komt vooral neer op het op de “ tlap” staan en met water knoeien. Daarbij gaat er ook wel eens wat over het aanrecht en de grond, zodat Rens ook mee kan spelen (hij heeft tot nu toe vooral een rol als menselijke dweil)…..

Rens heeft ondertussen goed door hoe je moet kruipen, en tijgert het hele huis door achter zijn blokjes, heit of mama aan.

Zitten lukt ondertussen ook uitstekend, en dat opent weer nieuwe mogelijkheden, zoals met blokjes spelen of op de auto zitten, samen met Nynke of alleen. Een van de dingen die Nynke bedacht heeft is kermis spelen met heities stoel. Rens moet daarbij in mijn stoel zitten en vervolgens gaat Nynke zo hard mogelijk rondjes lopen. Afijn, kijk zelf….

Rens kan zich prima zelf vermaken, zolang er maar mensen in de buurt zijn. Krijgt ie het gevoel dat ie alleen gelaten wordt, dan kruipt ie al protesterend achter je aan. Al met al vermaken we ons prima, alhoewel het binnenkort denk ik wel weer tijd wordt voor een middagje speelbos Joure…..

Blokjes en familiedag

Vorig weekend waren Selma, Angela en Carin op visite. Rens kreeg een mooie vrachtauto, en Nynke mooie blokjes. 1x raden wie met de auto speelt en wie met de blokjes....


Rens vind de blokjes prachtig, getuige het beeldmateriaal:




Gister (1 november) waren we door Opa en Oma de Gier uitgenodigd voor een familie-dag ter gelegenheid van het feit dat ze samen 170 jaar! waren geworden dit jaar, en alweer 62 jaar lang getrouwd zijn. Zoals Opa memoreerde had het even geduurd voordat een geschikte datum kon worden gevonden, omdat met name de kleinkinderen tegenwoordig de hele wereld over vliegen. Tja, goed voorbeeld doet goed volgen zullen we maar denken, ik kan me nog goed herinneren hoe ik onder de indruk was van Opa die na terugkomst van een vakantie vertelde dat dit al de 35ste keer was dat hij met een vliegtuig gevlogen had! Zelf laten ze zich trouwens ook niet onbetuigd, al worden tegenwoordig vooral digitale reizen gemaakt. Zo is Opa driftig aan het Skypen met Nieuw-Zeeland, en wordt over de hele wereld met familie contact gehouden via e-mail! Ik vind dat bijzonder knap, want zelf voor iemand die er zijn dagelijks werk in heeft is de technologische ontwikkeling al bijna niet meer bij te houden. Complimenten Opa!


De avond van te voren waren we al bij Cees en Nicoline, en dat was natuurlijk feest voor alle betrokkenen!

De familiedag was erg gezellig! Iedereen was er, en er was genoeg bij te praten. Daarnaast hoef je, zoals een van mijn nichtjes opmerkte, op een De Gier-feestje nooit bang te zijn dat je van de honger omkomt, en deze gelegenheid was daarop met een prima brunch-buffet geen uitzondering. Familiefotograaf Andy heeft ons in uiteenlopende samenstellingen op de gevoelige plaat vastgelegd, dus er is ook een waardevol aandenken. Rens en Nynke hebben zich prima vermaakt, zoals hier met nichtje Anouk.

Uiteraard waren we van te voren naar de kapper geweest, en Rens werd daar getransformeerd van baby met een "Opa-kuif" (zoals Mirjam het noemde) naar stoere vent met stekeltjes.

Rensje wist met zijn nieuwe coupe en zijn glimlach alle tantes en nichtjes voor zich te winnen. Hij mocht dan ook bij iedereen op schoot zitten, zoals hier bij mijn nichtje Maartje.

Al met al een geslaagde dag. Zoals mijn vader al memoreerde: Op naar de 180! Opa en Oma, bedankt voor deze mooie dag!

Tanden, Tekeningen en Tegendraadsheid

Ik ga niet meer zeggen dat het lang geleden is want dat kunnen jullie zelf ook concluderen. Er is weer veel gebeurd de afgelopen maand, want kleine kinderen staan nou niet bepaald stil in hun ontwikkeling. Zo heeft Rens inmiddels een tand, en kan ie opeens heel goed zitten en kruipen!! Gedaan dus met de (relatieve) rust van maar 1 bewegend kind.

Alhoewel, zoveel verandert er niet ,want we waren met Nynke al heel wat gewend. Rennen, vliegen, draven (drafe-drafe!) het kan mevrouw niet gek genoeg. Nieuwste hobby is overal vanaf springen, het liefst van zo hoog mogelijk. Je houdt zo af en toe je hart vast. En als je dacht dat uitleggen dat wat ze doet gevaarlijk is enig effect zou hebben, het tegendeel is waar! Staand op het dressoir en klaar om er vanaf te springen weet ze met een grote grijns te melden dat dit `faarlijk´ is……

Stoeien met heitie is ook favoriet. Ik wordt regelmatig gemaand te gaan `ligge` en als levend klimrek te dienen. En ja, dan moeten we uiteraard ook nog op de kop!(Nynke kop!). Gelukkig de laatste tijd wel eer van alle inspanningen, want Nynke weet ondertussen ook wat woorden als ´leuk´en ´gezellig´betekenen. Dus al klimmend op heitie is het opeens ´leuk!´, en als we allemaal bij elkaar zitten, en de poppen zijn ook allemaal gerangschikt, kan ze zomaar opeens aankondigen dat dit toch wel heel ´sellig´ is.

Rens is ondertussen nog steeds vooral bezig met dingen bestuderen, en heeft een aandacht voor details die Nynke nooit gaat krijgen. Hij mag ondertussen allerlei vast voedsel en knaagt met regelmaat een heel broodje weg. Waar al dat eten blijft bleek bij de laatste visite aan het consultatiebureau. 72 centimeter en 9 kilo al weer!

Omdat Nynke nogal wat aandacht vergt als ze los loopt (voor je het weet ben je haar kwijt omdat ze besluit een heel andere kant op te gaan dan jij gepland had) en Rens ook niet echt meer tilbaar is, heeft Mirjam een tweepersoonsbuggy aangeschaft. Die heb ik meteen maar even getest met een ritje naar Balk, en het beviel beide kinderen prima, zo achter elkaar.

Nynke begint zich steeds beter zelf te vermaken, en kan zomaar een kwartier bezig zijn met “kjeuje”. We hebben inmiddels een mooie voorraad tekeningen! Ook de poppen zijn favoriet, en in combinatie met het serviesje dat ze van oerpake en –beppe kreeg is het feest compleet! Liters thee gaan er doorheen, en het virtuele eten is niet aan te slepen! Helaas kopieert ze ook nog steeds alles naadloos. Zo heeft ze van Jasper en Suzanne geleerd dat je stoelen ook kunt verplaatsen en als opstapje gebruiken, en heeft ze van beppe geleerd dat er ook chocoladehagelslag bestaat. Denk je haar nu een plezier te doen met een boterham met “ ha´slag”, krijg je doodleuk te horen dat het “andeje” hagelslag had moeten zijn….

En zint het mevrouw niet, dan begint ze tegenwoordig te gillen danwel te slaan. De hoek is regelmatig bezet de laatste dagen….

Gelukkig is ze de meeste tijd gewoon vrolijk, en uit ze dat de laatste weken door te zingen. Erg leuk, en steeds verstaanbaarder! Van “ Jan huigen inde ton” tot aan “ klap eens in je handjes”, het hele kinderrepertoire komt voorbij. En voor Rens zingt ze natuurlijk “slaap kindje slaap”, want die vind ze over het algemeen nog steeds erg lief!