We zijn al weer even terug uit Italië, en ondertussen al weer twee weken aan het werk. Laat ik toch even proberen een klein verslagje te typen! Het begon natuurlijk allemaal op vrijdagmorgen. Auto vol, Nynke in haar nieuwe stoeltje en op pad! Vertrokken toen Nynke wakker werd met onbekende bestemming, we zien wel tot waar we komen. Nynke gedroeg zich voorbeeldig en had genoeg te zien, dus om een uur of 6 waren we al in Zwitserland, waar we een hotel genomen hebben. Heel vriendelijk ontvangen en lekker gegeten en geslapen.
De volgende dag verder richting San Donato in Poggio. Vanaf Milaan gaf de TMC al door dat er tussen Bologna en Firenze een dikke file van 20 kilometer stond, maar eigenwijs als we waren dachten we dat ie wel weg zou zijn als wij daar zouden langskomen. Helaas viel op het beslissende moment de TMC weg en kozen we dus voor de verkeerde route. Gevolg: Lekker stilstaan en 2 uur vertraging. Uiteindelijk maar binnendoor gegaan, niet sneller maar het reed in ieder geval. Nynke was gelukkig nog steeds lief in de auto, en na een vermoeiende reis kwamen we eindelijk op Fattoria le Filigare aan. Het was de moeite meer dan waard! Wat foto´s van ons huis op de berg:
Heerlijk rustig, en nog lekkere wijn ook. Deze winter genieten we van Chianti Classico die ons meteen terugbrengt in Toscane!
Na twee dagen lekker niets, hebben we een rondrit gedaan, naar Montalcino voor de inmiddels traditionele Bruschetta met Brunello (ook nog ff wat wijn ingeslagen, de voorraad brunello´s is weer op peil!) en daarna nog even naar Montepulciano.
Op de terugweg bij Sienna vond de italiaan in de grote terreinauto voor me het nodig om stil te gaan staan op de afrit. Leek me verstandig om dan ook maar even te stoppen. Helaas zat de bouwvakker achter ons net zijn haar te kammen, dus die reed vervolgens zijn busje recht achterin de BMW, waardoor we tegen de auto voor ons gedrukt werden. Ik schrok me lam! Gelukkig hebben/hadden we een stevige auto! Met een blauwe plek en een stijve nek kwamen we er vanaf, en Nynke had gelukkig niks!! Ik was echter wel zo geschrokken dat ik nog twee weken als een oude opa gereden heb, voelde me niet echt lekker achter het stuur.
Maar ja, de BMW zat van 2 kanten goed in elkaar, dus uiteindelijk met de taxi terug en de volgende dag een vervangende auto opgehaald. (De avonturen in het Italiaans die dit hele verhaal opgeleverd hebben vertel ik wel een keer offline…).
We hebben de pret verder niet laten bederven, en hebben nog een heerlijke week gehad in Toscane. Op zaterdag afscheid genomen van Allessandro en zijn familie, en op naar het Garda-meer! Eigenlijk tweede keus omdat de camping aan het Idro-meer al dicht ging, maar uiteindelijk prima!
Wel even acclimatiseren na de rust in Toscane. Voor ons, maar vooral ook voor Nynke! Want wat gebeurt er veel op zo´n camping!! En je kent Nynke, die moet overal bij zijn! Dat betekende veel moeite om in slaap te vallen…
Maar toch erg leuk zo´n camping, want dan mag je bijvoorbeeld in je eigen
zwembadje!
En er is zoveel interessants dat in een tent en daarbuiten rondslingert en wat je in je mond kan doen, dat je vanzelf leert kruipen! Hierbij deel 2 in de serie:
Kruipen voor gevorderden!
En dat opent nieuwe werelden! Want dan kun je bijvoorbeeld heit en mem helpen met het groene krat uitpakken! Helaas hadden heit en mem andere opvattingen over de frequentie daarvan en de plaats waar de
liga´s hoorden dan Nynke…..
Ik wilde eigenlijk ook nog surfen, maar het surfgedeelte ligt helemaal in het Noorden en wij zaten aan de zuidwest-kant. Bij het rondje gardameer dat we gedaan hebben, bleek dat het toch al gauw anderhalf uur enkele reis was, en dat was me net een beetje te gortig, zeker omdat ik me nog niet heel safe voelde in de auto. Als alternatief daarom een motorboot gehuurd voor een middag. Nu had ik het idee dat ze heel streng waren en dat je bijna overal een vaarbewijs voor nodig had, dus ik dacht dat de bootjes voor zonder vaarbewijs maar een kleine motor zouden hebben. Klein is op het gardameer echter 40 pk, dus hij kon best hard!
Nynke vond het heel leuk, maar ook vermoeiend. Halverwege viel ze bij Mirjam in slaap, en hebben we haar maar even lekker achterin gelegd….
Als afsluiting nog Pizza gegeten. In Italië zijn ze gek op kinderen, dus je kunt prima met Nynke naar een restaurant. En uiteraard hebben wij een voorbeeldig kind dat rustig blijft zitten in een restaurant…not! Maar als je het aantal gangen een beetje aanpast kun je ook met Nynke prima uit eten.
Van Toscane naar Garda was Nynke erg mopperig, behalve toen ze zelf mocht sturen.
We hadden Nynke daarom verteld dat we morgen weer op reis gingen en dat we heel lang in de auto moesten, en dat hielp, want op de terugreis was Nynke weer heel lief. Helaas kwamen we bij Milaan al in een dikke file, dus meteen al 3 uur achter op schema. Het was dan ook tegen elven dat we thuis waren. Oh ja, wel eens geprobeerd om van een tolstation met 18 poortjes waar een file voor staat aan de achterkant weer terug te gaan naar 2 banen terwijl ze de lijnen hebben weggehaald? In een bijzonder onoverzichtelijke huurauto? Nee? Nou ik wel! Hele bijzondere ervaring…..
Al met al een prima vakantie met maar 1 vlekje: De BMW is nu, bijna een maand later, nog steeds niet gerepareerd…..
Posts
