Post!

De postbode had het druk vorige week: Post voor Nynke en Rens van Sint en de pieten, van groot-opa en oma, en ook een mooie kaart van juf Cornelia en juf Mathilda voor Nynke met de uitnodiging om alvast een keer te komen kijken!

Heitie heeft ondertussen een afspraak gemaakt, en op 6 december is het zover: Nynke mag naar school! De eerste keer mag heitie zo lang blijven als ie wil, de tweede keer (15 december) moet mama na een half uurtje weer weg. Spannend, maar vooral erg leuk, en voor Nynke erg goed, want die hangt de laatste dagen als een echte hangjongere in en om huis en verveelt zich stierlijk. Vooral Rens is daar het slachtoffer van. Tijd voor nieuwe uitdaging!!

Ik ben gloot!

Vertelde ik een maand geleden nog dat Rens trots was dat zijn bed aan 1 kant open was, ondertussen is em dat veel te min, want zo'n bed ' is voor babies!'. En 'Lens' is ' gloot', dus die slaapt onder geen beding meer in zo'n babybed. Hij wilde de laatste weken dan ook alleen nog maar op de logeerkamer slapen, want daar stond een groot bed. We begonnen al bijna aan geesten en dergelijke te geloven, totdat we het Rens zelf even vroegen. Het was wel duidelijk: Zolang dat babybed daar staat slaap ik ECHT niet in mijn eigen kamer! Dus heeft Mirjam de kinderen allebei een helft van het logeerbed op hun kamer gezet, zodat ze allebei een echt groot bed hebben. Voor Nynke is de nieuwigheid er allang af, ze slaapt liever in haar eigen bed, maar voor Rens is het DE oplossing. Ook al valt hij er nog wel eens uit......

Maar voorlopig is het wel even klaar, want voor je het weet slaapt ie in ons bed. Hij mocht van de week een keer bij ons op bed in slaap vallen, en toen ik em nog even een kus ging brengen vertelde ie trots '"ik ga op mamma's plek slapen! en dan gaat mamma straks op heitie's plek, niet op mamma's plek!"

Op mijn vraag waar ik dan moest slapen bleef het lang stil, je hoorde de raderen in zijn hoofd draaien. Tot de oplossing gevonden was: Heitie moest maar op Rens zijn bed! En grootmoedig: " dan mag jij op het grote bed of ook wel op het kleine bed"!

Sinterklaas is in het land

Sinterklaas is in het land, en dat zegt de kinderen al veel meer dan vorig jaar. Het Sinterklaas-journaal wordt met aandacht gevolgd, en vooral Rens weet precies na te vertellen wat er allemaal aan de hand is in het pietenhuis. De aankomst van de goedheiligman in Balk deed ze dan weer wat minder, het was ook wel erg druk. Rens heeft Sinterklaas een hand gegeven, en de Pieten gooiden met pepernoten die Nynke en Rens gingen opvangen, dat was wel zo ongeveer wat er is blijven hangen. Veel belangrijker: Zwarte piet was ook in Norg toen Nynke en Rens daar logeerden (Mirjam en ik waren naar Prince in het Gelredome, wereldconcert!). En in Norg gooide piet ook zomaar pepernoten door de kamer! Dat werd de volgende morgen in geuren en kleuren naverteld!

Schoen zetten is nog wel erg spannend. Er wordt volop gezongen zodat Sinterklaas het goed hoort, en voor heitie heeft het geen zin om zijn schoen er bij te zetten, want "Dat is alleen voor kinderen, papa!" 's morgens kijken vind Nynke wel erg spannend, de eerste keer kwam ze ons halen nadat ze eerst de situatie even verkend had, vanmorgen durfde ze wel alleen te gaan kijken.

Benieuwd hoe het met de 'intocht' in Harich gaat!

Echt Vet!

Zo af en toe sta je met je oren te klapperen....

2 weken geleden waren Nynke en ik samen bij de boot om em klaar te maken voor een winter op de kant. Ik zat in de boot, Nynke stond op de steiger bij mijn gereedschapskist. Erg interessant natuurlijk, dus alles werd even goed geïnspecteerd. Op een gegeven moment heeft Nynke de schuifmaat te pakken.

" Heitie, wat is dit?"

" Dat is een schuifmaat, Nynke".

"Een schuiffmaat, wat kun je daarmee?"

"Daar kun je dingen mee meten"

"Oh. Echt Vet!"

Dit moet heitie even verwerken, het blijft even stil.

"........ Wat seit Nynke der?"

"ECHT VET!"

Ik heb me dagen afgevraagd hoe ze daar nu weer bij kwam, totdat ik op een gegeven moment Shrek op de televisie het zelfde hoorde zeggen.... Nynke gebruikt in toenemende mate andere bronnen dan heitie en memmie om haar woordenschat te vergroten. Zo was naar aanleiding van de musical Pinokkio opeens alles en iedereen een ' dikke pruimentaart'. Met daarachter keurig de vermaning van de blauwe fee ' dat is dat dus niet' (wat een nette jongen doet). Ach zolang het daar bij blijft.... Maar wel opletten dus waar de kinderen naar kijken, en aangezien Nynke ondertussen ook door heeft hoe de afstandsbedieningen werken (' ik heb em even op pauze gezet, want ik moet even naar de WC') moet ik binnenkort het aantal zenders op de televisie boven maar eens even inperken....

Ook leuk: De lamp in Nynkes kamer is kapot, het lampje is geknapt. Ik wil Nynke op bed brengen, doe het licht aan, maar dat werkt natuurlijk niet. Nynke: "Nee heitie, die doet het niet. De batterijen zijn op....."

Gisteravond bij het op bed brengen las ik Rens nog even voor, en Nynke kwam er nog even bij zitten (terwijl ze eigenlijk al op bed lag, maar goed). Een van de gedichtjes in it grutte Koesboek gaat over Eintsje Berneweintsje, en dat vinden zowel heitie als de kinderen erg leuk. Wat schetst mijn verbazing, Nynke kent het ondertussen uit haar hoofd en zegt zonder mankeren het hele versje op.....

Ik bin Eintsje Berneweintsje

Ik swim noait wer yn de feart,

'k lit my folle leaver ride,

Lekker lui, it hindert neat!

Lekker koese op it kessen,

snaffel iepen, eagen ticht!

Slûge eintsje berneweintsje,

gapje-gapje, gjin gesicht!

Jongensspelletjes

Dansen op tafel!

Het gaat de laatste tijd zo hard met de kinderen dat het bijna niet bij te houden is. En het grappige is dat het niet eens heel bijzondere dingen zijn die er gebeuren, dus echt veel foto's of bijzondere verhalen kan ik zo niet eens oplepelen, maar al met al vind ik het heel bijzonder om te zien hoe ze in betrekkelijk korte tijd groeien. Laat ik het maar eens proberen te omschrijven aan de hand van zomaar wat gebeurtenissen.

Zo spelen de kinderen de laatste tijd opeens erg veel met elkaar. Waar het eerder binnen 5 minuten ruzie was kunnen ze nu heerlijk een uur samen in hun fantasiewereld bezig zijn. Meestal zijn ze papa en mama die voor de baby zorgen (waag het niet om pop te zeggen, dan wordt je onmiddellijk bestraffend toegesproken) of zijn ze op vakantie. Rens aapt daarbij alles na wat zijn grote zus doet, maar kan ook heel goed bijdragen aan het spel.

Rens heeft steeds meer moeite met op bed gaan, en zit zowieso in de NEE-fase. veel meer dan Nynke verkent ie hoe ver hij kan gaan en gaat daarbij altijd consequent net over de grens. Zaak dus om heel duidelijk grenzen te stellen, en dat heeft nog wel eens wat driftbuien tot gevolg. Sinds een paar weken hebben we zijn bed aan 1 kant open gemaakt, zodat hij zelf uit bed kan. Dat vervult meneer met grote trots, en hij komt nog steeds elke morgen melden dat ie zelf van bed gekomen is.

Van dat dwarse gedrag kun je ook een leuk spelletje maken. Zo wilde Rens bij het avondeten geen kip eten. Totdat ik wat stukjes op zijn bord legde met daarbij de opdracht ze vooral NIET op te eten en ze voor mij te bewaren... 3x raden wat er met de kip gebeurde! ;-)

Rens krijgt ook steeds meer behoefte aan fysieke spelletjes. We hebben dan ook maar het fenomeen 'jongensspelletjes' in het leven geroepen, waarbij het er op neerkomt dat ik samen met Rens ga stoeien. verbazend om te zien dat jongetjes daar echt meer behoefte aan hebben dan meisjes, want hoe stoer Nynke ook is, die begint na 5 minuten te piepen omdat het te ruig gaat, terwijl het Rens niet gek genoeg kan gaan. Leuke manier van wat gerichte aandacht aan Rens geven!

Nynke ondertussen is echt aan de basisschool toe en kijkt daar ook naar uit. Ik zie het vooral aan de groei die ze mentaal doormaakt. Ze fantaseert veel meer, weet in hele zinnen uit te leggen wat ze wel en niet wil en is heel erg bezig met de wereld om haar heen. Erg leuk is nog steeds het taalgebruik. Zo horen we regelmatig dat wij ons 'daar niet mee hoeven te vermoeien' (bemoeien), en als ik nu met een liedje meezing krijg ik steevast te horen ' dat heb ik nu al 4 keer gezegd....'

Dat het een echte regeltante is blijkt wanneer ze met andere kinderen speelt. Zo was ik met ze in een kledingwinkel waar ook wat andere, wat oudere kinderen waren. Binnen 5 minuten stond Nynke het hele groepje te dicteren wat er moest gebeuren, en het aardige is dat iedereen nog luistert ook....

Dat ze echt groot wordt bleek ook op het consultatiebureau. Ze vond het wel spannend om te gaan en moest van te voren een paar keer even huilen, maar eenmaal daar gedroeg ze zich als een echte bikkel. Qua lengte (107 centimeter) een spurt gemaakt en nu iets bovengemiddeld, qua gewicht (18,8 kg) mooi op het gemiddelde. Bij de dokter gedroeg ze het ook voorbeeldig (dat zijn we niet gewend) en deed ze precies wat de dokter vroeg. Zelfs de DKTP-prik onderging ze als een held en gaf geen kik!

Rens is nog steeds (of steeds meer) bezig met vervoer. Groot feest dus ook toen we een paar weken geleden met de stoomtrein gingen (Stoomtreinweekeind ter gelegenheid van opening lijn Sneek-Stavoren per stoomtrein). Voor het eerst met de trein moet je tenslotte in stijl doen. Het heeft grote indruk gemaakt op beide kinderen en ze hebben het er nog over....

Dansen en zingen is de laatste tijd ook helemaal in trek. Inmiddels heeft K3 ook de weg naar ons huis gevonden.....

Van heitie mag er wel eens wat meer dan van mama. Zo hebben de kinderen laatst als echte sterren op de tafel mogen dansen. Het dak ging er af!

Alea Acta Est...

.. Oftewel: De teerling is geworpen! Na 14 jaar Capgemini heb ik afgelopen vrijdag alle zakelijke bezittingen inclusief de BMW ingeleverd, en ben ik vanaf nu eigen baas!

Alhoewel ik het bij Capgemini nog steeds naar mijn zin had, trok het ondernemerschap al langere tijd, en heb ik al jaren lopen verkondigen dat ik ' later als ik groot was' nog eens iets voor mezelf zou beginnen. En tja, zo langzamerhand moet ik misschien maar eens gaan toegeven dat ik ondertussen al redelijk groot ben (de volgende stap is waarschijnlijk ' als ik oud ben' ....) , en als de kans zich dan voordoet moet je em gewoon pakken. Vanaf 1 augustus ben ik dan ook officieel van start met AppliedVisions (www.appliedvisions.nl). Een van de spannendste dingen die ik ooit gedaan heb, maar tot nu toe voelt het goed. Inmiddels heb ik

een eerste opdrachtgever, zodat ik de komende 8 maanden rustig kan werken aan het opbouwen van mijn netwerk en op zoek kan naar meer klanten. Op www.antondegier.nl / .com zal ik binnenkort starten met het bijhouden van mijn zakelijke belevenissen, zodat dit blog exclusief voorbehouden blijft aan de belevenissen van de familie de Gier.

Daarover gesproken: Het is nog steeds volop zomer in Friesland, alhoewel er de laatste dagen zo hier en daar een bui regen valt. Ee naatal zomerse hoogtepunten hebben we al weer achter de rug, zoals bijvoorbeeld het traditionele familieweekend, dat dit keer bij ons in de achtertuin was (Het was tenslotte een WK-jaar). Erg gezellig om iedereen weer even te zien en te spreken! Tot de hoogtepunten van het weekend behoorden natuurlijk de geïmproviseerde dropping, het zo hoog mogelijk stoken van de terraskachel (met hulp van en dank aan Thomas) en de traditionele BBQ op zaterdagavond! Tot volgend jaar!

Een ander vast zomers hoogtepunt was het verblijf van Pake en Beppe op de Kuilart in Koudum. Uiteraard zijn we verschillende keren langsgeweest, en zijn Nynke en Rens zelfs nog een middag met pake en beppe naar Sybrandy's ontspanningspark geweest. Dolle pret natuurlijk met onze durfal Nynke, maar ook Rens liet zich niet onbetuigd en kwam zeer enthousiast thuis vertellen dat ie van de allerhoogste glijbaan geweest was! Ook zijn we nog met de hele familie uit eten geweest toen Ronald, Anouk, Erik en Marlies ook een dagje op de camping waren.

Zomerse weekeinden zijn ook prima voor het bezoeken van vrienden, meestal met als gevolg een BBQ in de tuin. Zo ook bij Steef en Suzanne waar we waren om de verjaardag van Suzanne te vieren. Aan de kindertafel werd heftig gedebatteerd , waarbij Maureen het zo te zien niet helemaal eens was met Nynke...

Omdat de BMW afgelopen week ingeleverd moest worden, moesten we op zoek naar een 'goedkoop tweedehandsje' . De enige eisen: 4 deuren en blauw. Uiteindelijk was de keuze of een blauw koekblikje, of een degelijke blauwe tank. Uiteindelijk is het dat laatste geworden, een degelijke volvo S70... Lekker veilig voor de kinderen, want alles dat er tegenaan rijdt loopt zelf het risico total-loss te zijn. Airco, automaat, electrische ramen, het zit er allemaal op en aan. Het addertje onder het gras vraagt u? Deze auto is maar 3 jaar gemaakt omdat niemand em wilde hebben, zijn broer de V70 was veel populairder.... Ach een kniesoor die daarop let, alhoewel ik afgelopen weekend al wel gemerkt heb dat er inderdaad een hoog senioriteitsgehalte aan de auto kleeft en je dus ook zo bejegend wordt in het verkeer. Waar iedereen voor de BMW aan de kant ging als je 125 reed, wordt je in de volvo met de zelfde snelheid aan juist aan de kant geduwd. Misschien moet ik maar een hoed gaan kopen , dan voldoe ik tenminste aan de verwachtingen ;-)

Afgelopen weekend zijn we bij Frank en Hanneke geweest, altijd erg gezellig (heren-dames 3-1 met klaverjassen) en voor de kinderen een waar paradijs. Ruimte, beesten, de wereld aan speelgoed EN kinderen om mee te spelen, het kon niet op. En als je dan als uitsmijter ook nog even op ' Bekkie' (Blacky) mag rijden is het feest compleet! (en ben je de volgende dag gesloopt en niet te genieten, maar dat terzijde...).

Mirjam is vandaag aan het werk, en dat gegeven begint steeds meer tot de verbeelding te spreken. Met name Rens heeft opeens regelmatig " collega's" , en speelt regelmatig dat ie zelf naar zijn werk gaat. Vorige week maandag wilden de kinderen heel graag eens bij mama op het werk kijken, en omdat we nu een tweede prive-auto hebben kon dat zomaar. Voor de kinderen was het erg verhelderend om nu eens " collega's" in het wild te zien, en zo als je aan de foto's kunt zien zit het arbeidsethos er al goed in!

Als mama niet aan het werk is, oefent ze bij tijd en wijle nog steeds als portretfotograaf. Erg leuk, want het geeft een mooi referentiekader. Zat laatst even een jaar terug te kijken, en dan zie je pas hoe snel de kinderen groter worden. Nog maar even twee portretten van de boeven dus:

Afzwemmen

Elke week ga ik met Nynke en Rens zwemmen in de sportschool in Joure. De juf vond het wel weer eens tijd om voor een diploma te zwemmen. De juf maakte de laatste keren de oefeningen al steeds moeilijker. Nynke en Rens hebben in vakantie veel geoefend in het zwembad van de camping, dus afzwemmen mocht geen probleem zijn. Aangemoedigd door Pake en Beppe ging eerst Rens voor Guppy 3 en daarna Nynke (in de pyjama) voor Puppy 3. Op de foto staat Rens samen met juf op de foto met kurkjes om. Hij zwom af zonder kurkjes, maar dit was tijdens het afzwemmen van Nynke en toen mocht Rens de kurkjes om. Rens doet samen met juf het even voor hoe het moet.

Rens is heel serieus en neemt alle oefeningen dan ook bloedserieus. Als eerste moest van de kant gesprongen/ gevallen worden. Sinds de vakantie springt Rens zonder pardon zo in het water. Met een heuse sprong vanaf de kant springt Rens er zo in. Samen met mama op de buik en op de rug een baantje drijven. Zelf op de mat klimmen en er afvallen. En als laatst ook nog onder water. Met het hoofd onder water daar houdt Rens niet van (zou hij dat van opa hebben?), maar voor een diploma doet ook Rens zijn hoofd onder water. Kom maar op met Guppy 3, op naar Puppy 1.

Normaal gaat Nynke in de les liever onder water, dan naar de juf luisteren. Ze doet liever waar ze zelf zin in heeft. Maar omdat het om een echt diploma ging, wilde Nynke heel goed doen wat de juf zei. Omdat ze de pyjama aanhad moest er eerst even worden geslapen (zelf drijven waarbij ik alleen haar handen vasthoud). Ook met de ballon dreef ze als de beste en ook door het gat zwemmen is voor een (onder)waterrat als Nynke geen uitdaging meer. Met dank aan pake en beppe hebben we nu ook foto's van het afzwemmen.

Vakantie in (p)italie

Aangezien Anton het heel druk heeft met het opzetten van zijn nieuwe bedrijf, zal ik maar eens wat foto's van onze vakantie op de site zetten. Na overnacht te hebben in een hotel in Zwitserland kwamen we aan op camping Cera una Volta (Er was eens...) bij Albenga. Een aardige camping met een mooi zwembad en gelukkig genoeg kinderen om mee te spelen. En omdat het vakantie was, mochten de kinderen elke dag een ijs.

Na een week op deze camping was het tijd om verder te trekken. Op weg naar Toscane, eindbestemming Elba. Op de boot naar Elba was een ballenbak, waardoor de overtocht van 1 uur snel voorbij was. Aangezien we om half zes aankwamen, hebben we maar pizza gegeten op de camping en Nynke en Rens aten elk een grote bak patat op. De Camping "Roselba le Palme" was heel mooi. Een eigen botanische tuin op de camping met allemaal palmbomen uit heel de wereld, een prachtig zwembad (badmuts verplicht) en een bijna nog mooiere speeltuin. Ook hier vlak bij ons een meisje om mee te spelen (Tirza). Natuurlijk mocht ook een bezoek aan Napoleon niet missen.

Bij water is Anton niet te houden en toen het een dag waaide moest er gesurft worden, helaas was er of te weinig wind voor het zeil of te veel kilo's voor het grootste zeil wat ze hadden. En ook hebben we een bootje gehuurd met een 40 pk motor er achter. Onze daredevil Nynke vond dit prachtig, maar Rens houdt niet zo van grote snelheden. Het stuiterde ook wel erg hard met de redelijk hoge golven die dag.

Rens had een grote vriend in de speeltuin, namelijk Lucca van het animatieteam. Nynke's favoriet was de fiets in de speeltuin. En dacht je dat als ze pas 13 jaar zijn zeuren of ze naar de disco mogen, bij Nynke begint dit nu al. Op de camping was elke dag een kinderdisco. Nynke wilde hier elke dag weel heen, maar aangezien dit pas om 21.00 uur begon, mocht Nynke hier maar een paar keer heen. Nynke kon al heel goed de dansjes meedansen. Maar het mooiste was toch de klim naar de ruïne. Dit was met onze klimgeiten Nynke en Rens een klim van een uur steil omhoog, maar boven gekomen hadden we een uitzicht over bijna het hele eiland.

Hoe sterk is de eenzame fietser...

Nynke heeft sinds een paar weken haar fiets herontdekt. Na het sloot-incident vorig jaar heeft ie een tijdje in de schuur gestaan en was het weer er ook niet echt naar, maar dit voorjaar wordt er veelvuldig door de achtertuin gefietst. Op een fiets is die ruimte eigenlijk toch wat te klein, dus we gaan zo af en toe ook maar eens wat verder van huis. Mirjam had laatst de fiets al meegenomen naar Balk en Nynke het laatste stukje naar de winkel laten fietsen, en dat ging prima, dus afgelopen maandag vond ik het wel tijd voor een experimentje. Het was een beetje druilerig en niet echt weer om buiten te spelen, dus dan maar een fietstochtje. Rens bij mij voorop, en Nynke op haar eigen fiets, tot grote vreugde van die laatste. We moesten brood halen, want dat was compleet op, dus de bakker was een mooie bestemming op ongeveer anderhalve kilometer afstand. We hebben er gelijk maar een feestje van gemaakt en wat gedronken en een stukje oranjekoek gegeten bij de bakker, konden we meteen even rusten en opwarmen. Uiteindelijk heeft ze het hele stuk heen en terug zelf gefietst! Thuis was ze wel ‘ een beetje moe’, maar onderweg heb ik geen klachten gehoord. Een echte bikkel, die ik nog maar zelden zo trots heb zien kijken als op haar eigen fietsje in de winkelstraat.....

Binnenkort gaan we op vakantie, en die gelegenheid grijpen we aan om de kinderen weer een stapje beschaafder te leren eten. Want zeg nou zelf, in een restaurant eet je niet met je handjes en zeker niet met je mond open. Het vooruitzicht mee te mogen naar een echt restaurant doet wonderen, want opeens blijkt dat ze het beide prima kunnen, als ze maar willen. Vooral Nynke is er erg mee bezig en vraagt zeker een paar keer per maaltijd om aandacht zodat ze kan laten zien hoe netjes ze kan eten. Zoals gisteren, toen ze concludeerde: “ Kijk mama, ik kan heel netjes met mijn mond dicht eten, nu kan ik ook mee naar het strand!”.......

In de vakantie gaan we ook een poging doen om Rens zindelijk te krijgen. Hij plast inmiddels al keurig op het potje als we em er op zetten, dus het begin (en de eerste stickers) is er! Op naar Pitalië!

Opa met pensioen

29 april was het zo ver: Opa nam afscheid van school. ' s avonds kreeg hij ter ere daarvan een diner aangeboden waar wij ook bij uitgenodigd waren. Nynke en Rens mochten bij oma logeren waar ' tante' Tietie de zware taak had om op 4 kinderen onder de 4 te passen terwijl wij ons vol lieten gieten (de ober deed het voor de hobby en hield niet van lege glazen) in Hotel Karsten onder het genot van zang, dans en de nodige toespraken. Een leuke avond en een waardig afscheid. De volgende dag deden we dat nog eens dunnetjes over met de familie tijdens een grote barbeque. Ook weer erg gezellig, en de kinderen hebben erg genoten van alle aandacht en ruimte om te rennen. Neef Richard was het belangrijkste slachtoffer voor Jan huigen in de ton en 'omduwen' , want heitie stond achter de barbeque. Zie voor foto's ook het blog van Ingrid en Barry. Al met al een zeer geslaagd afscheid!

De kinderen genieten niet alleen bij opa en oma zichtbaar van de extra ruimte die het buitenspelen geeft. Heb een kleine impressie gemaakt van zomaar een middagje achter in de tuin.

Letters en cijfers

Nynke is sinds een week of twee helemaal gefascineerd door letters en cijfers. Sinds ik met de hogedrukspuit de N en de R op het terras gemaakt heb weet Nynke hoe de N er uit ziet, en sindsdien is continue bezig met overal kijken of ze " Nynke's letter" ook kan ontdekken. Gelukkig is die ruim voorhanden, dus kan ze flink oefenen :-) Ook de R, de M, de O en de I horen ondertussen tot het assortiment, en bij elk onbekend teken vraagt ze wat het is. De sleutel tot een nieuwe letter leren is em linken aan een bekend persoon. Dus de O is Opa's letter en de I is van tante Ingrid. Op de kleutercomputer die ze van opa en oma gekregen heeft zit een spelletje waar ze nog verder mee kan oefenen, en dat doet ze met veel plezier.

En letters zijn alomtegenwoordig, daar kom je op zo'n moment als volwassene ook weer achter. Zo wist Nynke opeens uit te leggen hoe de waterkoker werkt: " Als je em aanzet druk je op tante Ingrids letter, en als ie uit moet dan druk je op Opa's letter".....

Gedenkwaardige uitspraken deel zoveel

Je mag natuurlijk niet luidop lachen als Nynke of Rens weer eens creatief is met taal, maar Mirjam en ik kijken elkaar toch regelmatig met pretoogjes aan terwijl we moeite doen ons lachen te houden.... De oogst van vandaag:

- Nynke heeft goed onthouden waar we deze zomer heen gaan met vakantie, en meldt desgevraagd dat het "Pitalië" betreft....Maar goed dat we in de Audi geen navigatie hebben maar heitie er op ervaring heen rijdt, want anders werd het een lange trip...

- Rens heeft ontdekt dat ie grapjes kan maken.

(Achtergrondinformatie: ik noem de kinderen regelmatig "kabouter Gekkeboel" naar aanleiding van een kabouter uit "het boekje van de aap", Myn earste Fryske Van Dale)

Als we bij de kapper zitten (Nynke wordt geknipt, Rens is al klaar) komt ie aan met een boekje met boerderijdieren. De eerste paar gaan goed, totdat we bij een grote duitse herder komen (de " wûn" of " wond"), die door Rens met een grote grijns op zijn gezicht "Geit" genoemd wordt die " meeeehhhhh" doet. Ik besluit het spelletje mee te spelen en noem de poes op de volgende bladzijde een kip. Waarop Rens triomfantelijk meldt " Jij kabouter Gekkeboel!"

- Nynke is aan het spelen in het speelhuisje, dat regelmatig dienst doet als boot voor op de vakantie vanwege het stuurrad dat er in gemonteerd zit. Na illegaal via de glijbaan naar boven geklommen te zijn meldt Nynke parmantig dat zij nu " de capuchon van de boot is"......

Schijnt een belangrijk item te zijn in het leven van peuters, die capuchon. Op het blog van Barry en Ingrid kun je zien dat nichtje Imke de "kapjeslon" op moet bij het dansen. Voor Rens is de " capuchonmuts" een onmisbaar attribuut bij slechte weersomstandigheden (Alles beneden 20 graden of 1 bft wind, want Rens is een beetje van suiker). Voorop bij mij op de fiets is het dan ook steevast " capuchonmuts op!" en vervolgens zit meneer met een hand op het hoofd tegen het afwaaien te kleumen voorop. Gelukkig hebben al zijn jassen tot nu toe zo'n vreselijk handige muts...

Het buitenseizoen is aangebroken!

Heerlijk dat warme weer! Je krijgt er energie van en de kinderen
kunnen lekker de hele dag buiten draven. En ach als ze er dan 's
avonds uitzien als 2 mijnwerkers dan gaan ze gewoon even in bad.

Hup, Sven!

Had ik het een paar dagen geleden nog over het vogelaar-virus dat Nynke en Rens hadden opgelopen, blijkt Nynke ook nog een serieuze schaatsverslaving te hebben meegenomen uit Norg. Zaterdag stond ze even op de trampoline, en terwijl ze heel hard aan het springen was vertelde ze opeens dat ze "net als Sven Kramer deed!". En net toen ik me afvroeg waar ze dat nu weer vandaan had zei ze er achteraan " ....dat heeft Opa gezegd!" En vandaag was het opeens onder het spelen " Hup Sven!"

Van de creche nemen de kinderen uiteraard ook het nodige mee. Het nieuwste is dat wanneer wij even zitten te praten en het zint de kinderen niet omdat ze ook wat willen zeggen, ze in koor roepen " mag niet praten heitie, Pup-Pup!", dat laatste voorzien van een zwaaiend vingertje en met de nodige hilariteit. Ach, nu kunnen we er nog om lachen, ik vrees voor de dag dat Nynke naar school gaat....:-)

het effect van logeren

Afgelopen halve week (woensdag tot en met zondag) waren Mirjam en ik samen met Barry, Ingrid, Gonny en Edwin even op wintersport in Saalbach-hinterglemm. 3 dagen snowboarden met perfect weer (alleen een beetje te warm, op de laatste dag konden we zowat naar beneden surfen op de smeltende sneeuw), maechtige schnitzels en veel grosse cola! En..... Zonder de kinderen! want die waren lekker logeren bij opa en oma in Norg! Oma had een perfect systeem bedacht om te tellen hoeveel nachtjes het nog duurde tot we weer terug waren, met een bord met daarop allemaal kadootjes. Uiteraard was het eerste wat Rens bij terugkomst meldde : " dootjes op!"

De kinderen hebben het minstens even leuk gehad als wij, de verhalen over de ballenbak en koekjes bakken met oma komen nog regelmatig ter sprake. Dat ze er ook besmet zijn met het vogelaars-virusbleek vandaag: Waar vogels eerder nog " fofels" waren, is het nu opeens: " kijk, een kraai", en worden we door Nynke gecorrigeerd: " Nee, dat is een pimpelmees!" .......

Bytsje sloech...

Ik ben vanmorgen even met Nynke op pad geweest om een nieuw roer voor de boot te kopen en de motor weer op te halen. Onderweg even met mijn vader gebeld en natuurlijk had Nynke ook nog even met pake gepraat. We zitten nu aan tafel pannenkoeken te eten en Nynke vertelt aan mirjam dat ze met pake gepraat heeft. Mirjam: "en hoe was het met pake?". Nynke: "niet goed!". Mirjam: "och, dat is niet zo mooi. Wat was er dan met pake?" Nynke: "Pake was een bytsje sloech!!!" :-D

(voor de niet-friestaligen: opa is een beetje moe)

... En uiteraard was dit hele onderwerp niet ter sprake gekomen in het telefoongesprek zelf...

Rens 2 jaar!!

Hoera, Rens is alweer 2!!! Twee jaar geleden nog een klein kruimeltje, nu alweer een grote vent met een eigen wil! De zondag voor zijn verjaardag hadden we het huis vol familie en vrienden, en Rens was die dag echt jarig. Hij wist precies waar het allemaal om draaide, namelijk de " dootjes". Hij kreeg van de meeste mensen onderdelen voor zijn Duplo-verzameling, en was aan het eind van de dag zielsgelukkig met zijn brandweerkazerne, politiebureau en een heuse brug voor de duplo-trein. SIndsdien is het eerste dat ie 's morgens zegt als ie uit bed komt " Lego pelen", dus dat is goed terecht gekomen. De Aquaplay-set van omke Barry en tante Ingrid hebben we maar even vakkundig opgeborgen, al twijfel ik er niet aan dat Nynke ons daar wel aan herinnert als het zo ver is. Zodra de zon begon te schijnen vorige week was het volgens Nynke mooi weer en kon er wel water in.... Ander klapstuk was het Bliksem McQueen T-shirt, dat moest meteen aan over zijn andere kleren heen, en is niet weer uit geweest!

Uiteraard had Mirjam zich weer uitgeleefd op de taart, en Rens kreeg de taart die hij wilde, namelijk een echte " Mack" taart! En als klapstuk mocht ie op de creche ook nog trakteren uit een echte " Piston Cup". Mirjam begint het zich aardig moeilijk te maken voor de komende jaren....

2+2 = uitgeteld

Wat krijg je als Mika en Jesse een middagje komen spelen? Precies, vier uitgetelde kindertjes die na de pannenkoeken uitbuiken voor, hoe kan het ook anders, Bliksem McQueen!

Ziekenhuis

Zoals de meesten van jullie wel wisten moest Rens bij voorkeur voor zijn tweede verjaardag geopereerd worden omdat een van zijn balletjes niet was ingedaald. Na wat belle nvan mijn kant kwamen we er achter dat ie waarschijnlijk op zijn verjaardag geopereerd zou worden. Dat leek de mevrouw van het ziekenhuis ook niet zo'n goed idee, dus werd het een week eerder. Ging bijna nog mis omdat het voorbereidende bezoek bijna de mist in ging. De ene afdeling had de afspraak op mijn verzoek verplaatst, maar verzuimd dat door te geven aan de andere. Moest een kleine oefening " bluff your way into het UMCG" aan te pas komen, maar uiteindelijk kwam het toch allemaal nog goed. Een week voordat Rens naar het ziekenhuis moest werden we op dinsdag gebeld of ie niet al donderdags zou kunnen komen. Scheelde ons een dag in het ziekenhuis, want hij hoefde dan pas donderdagmorgen te komen in plaats van de dag van te voren al om 10 uur in de ochtend. Spannende dag, maar op de kinderafdeling hadden ze het goed voor elkaar en mochten de kinderen gewoon overal spelen, en was er ook voor ons een ruimte waar we even rustig konden zitten. Rens hield zich kranig en liet het allemaal over zich heen komen. Alleen toen ie bijkwam uit de narcose en hij Mirjam weer zag kwam alle spanning er uit en was ie even ontroostbaar, maar een uur later had ie alweer praatjes. Uiteindelijk is er ook niet zoveel gebeurd omdat ze met de kijkoperatie vaststelden dat de vermiste zaadbal gewoon niet aanwezig is, dus kon ie meteen weer dicht. Uiteindelijk ging het zo goed met em dat we em 's avonds om 20.00 uur weer mee naar huis mochten nemen. Eind goed al goed!

Schaatsen!

Ondanks de lage temperaturen was het ijs niet echt om over naar huis te schaatsen deze winter. Met uitzondering van de ijsbaan natuurlijk, waar we op een mooie zondag maar eens wat rondjes (lees: 2) gemaakt hebben. Rens vond het nog wat spannend en heeft voornamelijk aan mijn of Mirjams hand geschaatst. Met heitie heel hard vooruit en dan de ijzertjes op het ijs zetten was dan weer wel gaaf. Oftewel: Het ging hem op eigen kracht niet hard genoeg... Nynke ondertussen vermaakte zich prima! We hebben even getwijfeld of we ook houtjes voor haar zouden kopen, maar daar waren haar voeten nog net te klein voor. Op vier ijzertjes kwam ze echter prima vooruit, en ze heefrondjes op eigen kracht geschaatst, stralend en trots!

Ontwikkeling

Nu de kinderen 2 en 3 zijn, gaat hun ontwikkeling iets minder snel dan het eerste jaar. Maar stiekem leren ze er elke dag weer wat bij, en worden we regelmatig verrast door weer iets nieuws. Zo liggen we de laatste tijd regelmatig stiekem dubbel van het lachen als we Nynke bezig horen met Rens, of wanneer Nynke spontaan iets vertelt over wat ze heeft meegemaakt. Zo werd ik afgelopen zaterdag wakker op het moment dat de kinderen besloten hadden om naar beneden te gaan. Rens (die prima zelf vooruit van de trap kan lopen) werd door Nynke vakkundig naar beneden gecoacht. " Kom maar, Rens, dan gaan we naar beneden. Je moet je wel goed vasthouden hoor, dan val je niet! Kom maar Rensje, dan gaan we naar beneden, een broodje eten. Die kan ik zelf wel smeren hoor!". En Rens, twee als ie is: "Nee Nynke, hoeft niet broodje smeren, Rens zelf broodje smeren!"

Nynke is ook erg zorgzaam de laatste tijd voor de poppen, de beren en al het andere (inclusief haar deken) dat volgens Nynke kan praten. Zo wist ze laatst te melden dat de deken graag naar beneden wilde (terwijl ze donders goed weet dat ie van ons boven moet blijven), en worden we regelmatig tot stilte gemaand omdat er ergens een pop of een beer slaapt. Het vriendje van vandaag was een beertje dat tot nog toe geen blik waardig gekeurd werd, maar nu opeens Bollie heet en overal mee naar toe moet. We kunnen zowieso nergens meer heen zonder dat er een pop of beer meegaat, en Nynke sjouwt van 's morgens vroeg tot 's avonds laat met een van haar poppen onder de arm. Hier was ze aan het helpen met eten koken, en uiteraard moest de pop ook helpen...

's Avonds worden alle knuffels keurig in het campingbedje op Nynkes kamer gelegd en ingestopt. Rens neemt dit gedrag (zoals alles wat zijn zus doet) direct over en vertelt nu regelmatig wat er in het hoofd van zijn ' japie' omgaat. Veel meer dan slapen, wakker zijn en naar "meden" willen is dat niet, maar toch.

Rens is op dit moment in de fase van zelf doen en alles tegenspreken. Waar Nynke dat afdeed met gewoon Nee, gaat Rens een stap verder door overal op te reageren met hetzij een uitdagend " Echt Niet!" ofwel een duidelijk " hoef niet <invullen wat van toepassing is>". En van eten heeft ie tegenwoordig redelijk snel " noeg had!"

De vakantie, hoewel al een half jaar geleden, heeft ook veel indruk gemaakt. Rens en Nynke gaan nog steeds regelmatig op vakantie, meestal naar " merika", Berend Botje achterna. Als voertuig dient meestal de bank in de kamer, die getransformeerd wordt tot vliegtuig, boot of auto naar gelang de stemming. Uiteraard moeten dan ook alle knuffels aan boord, en mocht vandaag de hele boekenverzameling mee. Ander favoriet vervoermiddel is de trein, die samengesteld wordt uit zoveel mogelijk stoelen. En een boo d/t schappenkrat is natuurlijk ook bij uitstek geschikt als boot!

Ook fysiek gaat Nynke nog steeds hard vooruit. Zo ben ik haar nu aan het leren hinkelen, en heeft ze ondertussen een spelletje gemaakt van zo hard mogelijk draven. In het bos aan de overkant is een klein heuveltje waar je van af kunt, en Nynke neemt nu een aanloop door de hele tuin om daar zo hard mogelijk van af te gaan. Uiteraard niet voor heel hard " Klaar voor de Start. AF!!!" geroepen te hebben. Laatst vond ik een paar blikken om op te lopen in de garage, en ook dat is voor Nynke al geen probleem meer!