Witte verrassing

De eerste twee tanden van Rens waren een drama, met dagenlang huilen, dreinen en zeuren. De afgelopen week was Rens juist in een prima humeur, ondanks een stevige verkoudheid. Niets had ons dan ook voorbereid op de ontdekking van maar liefst 4 tanden die tegelijkertijd doorkomen. Midden onder heeft Rens er nu 4, en boven komen de twee middelste er ook door. Rens doet het dus in de normale volgorde, en is niet eerst Dracula, zoals Nynke en ikzelf dat wel waren. Tijd voor tandenpoetsen!

Sinterklaas in Harich

Eigenlijk zouden we het niet vieren, want buiten herkenning van “Sinnerklaasje” en “ sarte PIET” en het constant zingen van het hele sinterklaasrepertoire (van Sinterklaas kapoentje tot Zie ginds komt de stoomboot) zegt het sinterklaasfeest Nynke nog niet zo veel. En daarnaast, ze had Sinterklaas al gezien in Bolsward, Harich en op de crêche, dus dat was ook wel weer genoeg. Ik had echter van pake en beppe ingefluisterd gekregen dat Sint en Piet wellicht toch op 5 december nog langs zouden komen. Na afloop van een wederom heel gezellige traditionele fondue-sessie bij tante Miep hebben Rens en Nynke dus toch nog maar even hun schoen gezet, en waarempel, de volgende ochtend zat er wat in!

Nynke kreeg een mooi boekje van Nijntje die muziek maakt met Nynke, en Rens een avontuur van Dikkie Dik en Rens samen. Erg leuk om Nynkes ongeloof te zien als we het verhaal voorlezen en ze blijkt er zelf in voor te komen :-). Verder zat er voor Nynke nog een mooie klei-set in de schoen, en kreeg Rens een hele mooie blokkentrein. Of dat in de smaak viel? Kijk zelf maar!

Tot op heden wordt er nog iedere dag “dank u sinterklaasje” gezongen in huize de Gier, zo leuk vonden ze het. Dank u Sinterklaasje!

November is de maand van het binnenspelen

Jullie hebben het ongetwijfeld zelf ook gemerkt: het was de afgelopen maand niet echt mooi buitenspeelweer. Terwijl ik dit schrijf valt buiten de natte sneeuw uit de lucht, de auto is onbeschrijfelijk smerig (en wassen heeft niet veel zin want morgen is ie weer vies), en de tuin ligt vol afgevallen bladeren. Tijd om binnen te spelen dus!

Nynke is de laatste tijd vooral creatief bezig met kleuren, verven en tekenen. Er gaat geen dag voorbij zonder dat het verf-shirt aan moet, en tegenwoordig hoort bij die outfit ook een mooie hoed met stoomboot, die ze op de crèche gemaakt heeft. Leuk om te zien hoe ze zo haar fantasie gaat gebruiken. 2 keer in de klei drukken en het is een vogel, om vervolgens na 1 keer rollen te transformeren in een heuse stoomboot, die op zijn beurt weer verandert in “ sarte piet”.

Nynke begint het concept van het sinterklaasfeest aardig door te krijgen, en vond het erg leuk op het sinterklaasfeest van de gemeente bolsward. Sinterklaas kreeg netjes een hand en werd keurig uitgezwaaid. De zwarte pieten die we gister in Balk tegenkwamen waren nog wel wat indrukwekkend, maar uiteraard werden de pepernoten (een woord dat mevrouw in twee talen foutloos uitspreekt, je moet wel weten waar je prioriteiten liggen) wel dankbaar uit de hand gepakt.
Met water spelen is een ander favoriet tijdverdrijf. Zodra we aan het koken slaan wil Nynke “ helpuh”, maar die hulp komt vooral neer op het op de “ tlap” staan en met water knoeien. Daarbij gaat er ook wel eens wat over het aanrecht en de grond, zodat Rens ook mee kan spelen (hij heeft tot nu toe vooral een rol als menselijke dweil)…..

Rens heeft ondertussen goed door hoe je moet kruipen, en tijgert het hele huis door achter zijn blokjes, heit of mama aan.

Zitten lukt ondertussen ook uitstekend, en dat opent weer nieuwe mogelijkheden, zoals met blokjes spelen of op de auto zitten, samen met Nynke of alleen. Een van de dingen die Nynke bedacht heeft is kermis spelen met heities stoel. Rens moet daarbij in mijn stoel zitten en vervolgens gaat Nynke zo hard mogelijk rondjes lopen. Afijn, kijk zelf….

Rens kan zich prima zelf vermaken, zolang er maar mensen in de buurt zijn. Krijgt ie het gevoel dat ie alleen gelaten wordt, dan kruipt ie al protesterend achter je aan. Al met al vermaken we ons prima, alhoewel het binnenkort denk ik wel weer tijd wordt voor een middagje speelbos Joure…..

Blokjes en familiedag

Vorig weekend waren Selma, Angela en Carin op visite. Rens kreeg een mooie vrachtauto, en Nynke mooie blokjes. 1x raden wie met de auto speelt en wie met de blokjes....


Rens vind de blokjes prachtig, getuige het beeldmateriaal:




Gister (1 november) waren we door Opa en Oma de Gier uitgenodigd voor een familie-dag ter gelegenheid van het feit dat ze samen 170 jaar! waren geworden dit jaar, en alweer 62 jaar lang getrouwd zijn. Zoals Opa memoreerde had het even geduurd voordat een geschikte datum kon worden gevonden, omdat met name de kleinkinderen tegenwoordig de hele wereld over vliegen. Tja, goed voorbeeld doet goed volgen zullen we maar denken, ik kan me nog goed herinneren hoe ik onder de indruk was van Opa die na terugkomst van een vakantie vertelde dat dit al de 35ste keer was dat hij met een vliegtuig gevlogen had! Zelf laten ze zich trouwens ook niet onbetuigd, al worden tegenwoordig vooral digitale reizen gemaakt. Zo is Opa driftig aan het Skypen met Nieuw-Zeeland, en wordt over de hele wereld met familie contact gehouden via e-mail! Ik vind dat bijzonder knap, want zelf voor iemand die er zijn dagelijks werk in heeft is de technologische ontwikkeling al bijna niet meer bij te houden. Complimenten Opa!


De avond van te voren waren we al bij Cees en Nicoline, en dat was natuurlijk feest voor alle betrokkenen!

De familiedag was erg gezellig! Iedereen was er, en er was genoeg bij te praten. Daarnaast hoef je, zoals een van mijn nichtjes opmerkte, op een De Gier-feestje nooit bang te zijn dat je van de honger omkomt, en deze gelegenheid was daarop met een prima brunch-buffet geen uitzondering. Familiefotograaf Andy heeft ons in uiteenlopende samenstellingen op de gevoelige plaat vastgelegd, dus er is ook een waardevol aandenken. Rens en Nynke hebben zich prima vermaakt, zoals hier met nichtje Anouk.

Uiteraard waren we van te voren naar de kapper geweest, en Rens werd daar getransformeerd van baby met een "Opa-kuif" (zoals Mirjam het noemde) naar stoere vent met stekeltjes.

Rensje wist met zijn nieuwe coupe en zijn glimlach alle tantes en nichtjes voor zich te winnen. Hij mocht dan ook bij iedereen op schoot zitten, zoals hier bij mijn nichtje Maartje.

Al met al een geslaagde dag. Zoals mijn vader al memoreerde: Op naar de 180! Opa en Oma, bedankt voor deze mooie dag!

Tanden, Tekeningen en Tegendraadsheid

Ik ga niet meer zeggen dat het lang geleden is want dat kunnen jullie zelf ook concluderen. Er is weer veel gebeurd de afgelopen maand, want kleine kinderen staan nou niet bepaald stil in hun ontwikkeling. Zo heeft Rens inmiddels een tand, en kan ie opeens heel goed zitten en kruipen!! Gedaan dus met de (relatieve) rust van maar 1 bewegend kind.

Alhoewel, zoveel verandert er niet ,want we waren met Nynke al heel wat gewend. Rennen, vliegen, draven (drafe-drafe!) het kan mevrouw niet gek genoeg. Nieuwste hobby is overal vanaf springen, het liefst van zo hoog mogelijk. Je houdt zo af en toe je hart vast. En als je dacht dat uitleggen dat wat ze doet gevaarlijk is enig effect zou hebben, het tegendeel is waar! Staand op het dressoir en klaar om er vanaf te springen weet ze met een grote grijns te melden dat dit `faarlijk´ is……

Stoeien met heitie is ook favoriet. Ik wordt regelmatig gemaand te gaan `ligge` en als levend klimrek te dienen. En ja, dan moeten we uiteraard ook nog op de kop!(Nynke kop!). Gelukkig de laatste tijd wel eer van alle inspanningen, want Nynke weet ondertussen ook wat woorden als ´leuk´en ´gezellig´betekenen. Dus al klimmend op heitie is het opeens ´leuk!´, en als we allemaal bij elkaar zitten, en de poppen zijn ook allemaal gerangschikt, kan ze zomaar opeens aankondigen dat dit toch wel heel ´sellig´ is.

Rens is ondertussen nog steeds vooral bezig met dingen bestuderen, en heeft een aandacht voor details die Nynke nooit gaat krijgen. Hij mag ondertussen allerlei vast voedsel en knaagt met regelmaat een heel broodje weg. Waar al dat eten blijft bleek bij de laatste visite aan het consultatiebureau. 72 centimeter en 9 kilo al weer!

Omdat Nynke nogal wat aandacht vergt als ze los loopt (voor je het weet ben je haar kwijt omdat ze besluit een heel andere kant op te gaan dan jij gepland had) en Rens ook niet echt meer tilbaar is, heeft Mirjam een tweepersoonsbuggy aangeschaft. Die heb ik meteen maar even getest met een ritje naar Balk, en het beviel beide kinderen prima, zo achter elkaar.

Nynke begint zich steeds beter zelf te vermaken, en kan zomaar een kwartier bezig zijn met “kjeuje”. We hebben inmiddels een mooie voorraad tekeningen! Ook de poppen zijn favoriet, en in combinatie met het serviesje dat ze van oerpake en –beppe kreeg is het feest compleet! Liters thee gaan er doorheen, en het virtuele eten is niet aan te slepen! Helaas kopieert ze ook nog steeds alles naadloos. Zo heeft ze van Jasper en Suzanne geleerd dat je stoelen ook kunt verplaatsen en als opstapje gebruiken, en heeft ze van beppe geleerd dat er ook chocoladehagelslag bestaat. Denk je haar nu een plezier te doen met een boterham met “ ha´slag”, krijg je doodleuk te horen dat het “andeje” hagelslag had moeten zijn….

En zint het mevrouw niet, dan begint ze tegenwoordig te gillen danwel te slaan. De hoek is regelmatig bezet de laatste dagen….

Gelukkig is ze de meeste tijd gewoon vrolijk, en uit ze dat de laatste weken door te zingen. Erg leuk, en steeds verstaanbaarder! Van “ Jan huigen inde ton” tot aan “ klap eens in je handjes”, het hele kinderrepertoire komt voorbij. En voor Rens zingt ze natuurlijk “slaap kindje slaap”, want die vind ze over het algemeen nog steeds erg lief!

Al bijna weer 2 maanden geleden dat ik wat schreef. Time flies, en met 2 kleine kinderen is er geregeld wat anders te doen dan het blog bijwerken. Binnenkort weer een full update, nu volsta ik even met wat foto´s uit de vakantie en de mededeling dat Nynke ons ondertussen de oren van het hoofd kletst (meest gebezigde zin: Nynke self!) en Rens al een echte vent wordt die kan zitten, rollen en om zich heen slaan.....

pap eten

Commentaar overbodig....

Pinggggg!! Pinggggg!!!

Van Suzanne kregen we de tip dat de dvd van de "little people" erg zou aanslaan bij kinderen in de leeftijd van Mika en Nynke. Nou, dat hebben we geweten! Het is nu "piepel" voor en " piepel" na, en de DVD-speler maakt overuren. En uiteraard is alleen dit leuk, een andere DVD is niet im frage. enfin, het is in ieder geval leerzaam en zit tjokvol belangrijke levenslessen ("en zo heeft Maggie geleerd dat je altijd je vrienden om hulp kunt vragen"). Iemand een teiltje? ;-)

Maar, eerlijk is eerlijk, je leert er wel nieuwe dingen van. Kijk maar naar het filmpje!

Buiten spelen

Nynkes grootste hobby blijft buitenspelen. Helaas lukt het haar nog niet zo goed om alleen te spelen, dus we moeten regelmatig mee naar buiten. Nieuwste succes is de zandbak. Zo waren we vorige week bij Steef en Suzanne en daar heeft ze lekker met Mika in zijn schildpadzandbak gespeeld.

Sindsdien is het “ Bak! Bak!”, dus hebben we van de week onze eigen zandbak maar even afgemaakt en er zand in gedaan, en daar is Nynke erg blij mee!

Helaas is het de laatste tijd niet zulk mooi weer, en dus kan er niet altijd buiten gespeeld worden. Dan binnen maar wat uitvinden en bijvoorbeeld lekker knutselen met Mem. Zo hebben Nynke en Rens laatst gevingerverfd om een mooie kaart voor tante Jeanne te maken. Uiteraard kwam er meer verf op Nynke dan op het papier, maar het resultaat was erg mooi.

Zo af en toe moet Nynke haar energie echter wel even kwijt, en daar hebben ze in Joure een ideale hal voor, het Speelbos, met glijbanen, een ballenbak en nog veel meer! Rens vond de ballenbak nog niet zo´n succes.

Nynke vond het echter prachtig, en heitie ook! Waar zou ze die kop toch van hebben?....

Zelf doen!

Ik heb volgens mij al vaker een dergelijke titel gebruikt, en daarna volgde dan een verhaal over Nynke die weer eens iets zelf wilde. Deze keer is het niet anders, maar ze is nu duidelijk in een nieuwe fase aangekomen, waar ze alles wil proberen. Ze krijgt sinds kort de deuren open, dus ik heb de deurkrukken beneden maar omhoog gezet. Lichtknopjes zijn ook favoriet, want het blijft interessant om te ontdekken dat een aktie op de ene plek gevolgen heeft op een andere. Mochten de buren zich afvragen of we stroomstoring hebben dan kunnen we ze gerust stellen. Het is Nynke die continue het licht aan en uit doet…..


Ook met eten moet het allemaal zelf. Als wij de “lippel” ter hand nemen wordt ons resoluut duidelijk gemaakt dat ze dat zelf wel kan. En oefening baart kunst, want het gaat steeds beter, en eigenlijk is het ook wel prettig dat we niet alles meer hoeven voeren. Maar alle begin is moeilijk, dus het kost zo af en toe wel wat extra badwater…..

Mirjam had toevallig vorige week Nynkes stoel uit elkaar voor een grote schoonmaakbeurt, en toen hebben we het kinderstoelgedeelte bij wijze van experiment maar weggelaten. Ideaal, want nu kan ze echt zelf op en af de stoel klimmen, dus een stuk beter voor mijn rug. Nynke vind het prima en blijft keurig zitten.

Grijpen wat je grijpen kunt!

Het blijft leuk om te zien dat Rens een heel ander kind is dan Nynke. Waar Nynke nooit langer dan 5 minuten in de box gelegen heeft en nooit wat gegeven heeft om het activity center, vind Rens dat met zijn 4 maanden het mooiste wat er is. Hij rolt in de box alle kanten op en kan zo een uur zoet zijn met de knuffels en knopjes van het activity center. Vandaag vonden we em op een gegeven moment zelfs slapend terug in de box, zo lang had ie lief liggen spelen. En na wat oefenen is het em net gelukt, hij rolt helemaal naar zijn buik.Bij Rens nu de fase aangebroken van het overal naar grijpen. Je voeten, heitie, de fles, alles is interessant. Maar het mooiste is natuurlijk de poes! Yoeri moet er niks van hebben, maar gelukkig hebben we Simba, die zich alle getrek van Nynke en nu ook Rens laat welgevallen.

Helpuh!

Alhoewel ie soms een klap krijgt omdat ie Nynkes aandacht “steelt”, is Nynke toch wel erg begaan met Rens. Zo krijgt hij regelmatig allerlei speelgoed aangedragen en krijgt hij kusjes als hij moet huilen. Ook op het speelkleed krijgt ie regelmatig gezelschap (en zo leert ie gelijk van zich af slaan….).

Nynke vind het ook erg leuk om te helpen bij de verzorging van Rens. Nieuw in de toptien is helpen met liedjes zingen…..

Eerste hapjes voor Rens

Na viereneneenhalve maand alleen maar melk wil je ook wel eens wat anders. Tijd dus voor overschakelen op vast voedsel! Nou ja, vast, de banaan in kwestie had een nogal genadeloze confrontatie met een vork achter de rug, maar het gaat om het idee. Voor Rens was het nog even wennen, maar uiteindelijk vond ie het toch wel binnen te houden. Inmiddels heeft ie ook een appel geproefd, en dat is nog lekkerder dan banaan!

Rens heeft lol

Als je 4 maanden bent is het speelkleed het leukste wat er is, zeker als heitie je van achter de camera ook nog een beetje toelacht.....

Nieuwe speeltuin in Harich opent zijn deuren!

Nynke vind het zo geweldig om buiten te spelen en overal in en op te klimmen dat we besloten hebben om een stukje grasveld op te offeren voor een klimtoestel in de achtertuin. Nu kun je in die categorie van alles krijgen ,van klein en bescheiden tot een halve speeltuin. Nu was ergens daar tussen in de bedoeling, maar ik had me een beetje verkeken op de maten. Toen het geraamte stond stak het al een meter boven de schutting uit, en met dak is het gevaarte 3,5 meter hoog en 4,5 meter breed en diep. Toch een halve speeltuin in de achtertuin dus, en weer 2 weken elk vrij uurtje nuttig besteed. Gelukkig is Nynke nooit te beroerd om te " helpuh", anders had het zeker een week korter geduurd :-).

Onze tuin is niet helemaal vlak, en dat heb ik geweten. Er moest het nodige graaf- en meetwerk aan te pas komen om het geheel een beetje waterpas neer te zetten, maar uiteindelijk is dat redelijk gelukt, met als bijkomend voordeel dat het geheel stevig in de grond staat! Vandaag met de nodige kapriolen het dak gemonteerd, dus het geheel is speelgereed en we kunnen het binnenkort commercieel gaan uitnutten :-).

Nynke was in ieder geval bijzonder enthousiast over het eindresultaat(" Moooi") en de mogelijkheden. We hebben onszelf weer wat op de hals gehaald, want ik heb haar alleen vandaag al 4 keer een kwartier geduwd op de " Scho-jo", en heb ook al regelmatig gesurveilleerd bij het " bijen". Maar ja, als je ziet hoe leuk ze het vind is dat al gauw vergeten.

Nu nog even zand in de zandbak regelen, maar voorlopig is kapitein Nynke bijzonder content!

Familie-weekend

Vorig weekend was het weer zover: het jaarlijkse Van der Velde familieweekend! Dit keer in Norg bij Kees en Lucy. Mirjam was met de kinderen vrijdagmiddag al gegaan, en toen ik vrijdagavond arriveerde stond het tentenkamp al in de tuin en was mijn dochter haar luchtkussenspringkunsten aan het vertonen op een van de luchtbedden, terwijl Rens pogingen deed om de kreet op zijn shirt inhoud te geven (dat lukte nog niet heel goed...).





Het was weer een erg leuk weekend, en zelfs de nederlaag van oranje op zaterdag kon de stemming niet lang bederven. Eerlijkheid gebied wel te zeggen dat ik grote delen van het weekend slapend doorgebracht heb vanwege de laatste stuiptrekkingen van een zware verkoudheid, maar de delen die ik heb meegemaakt waren ouderwets gezellig! Voor de kinderen, en dan met name voor Nynke, was het natuurlijk ook geweldig, zoveel mensen en aandacht! Rens was ter ere van het EK in het oranje, net als Imke.

Nynke heeft zich prima vermaakt, en ging van gekkigheid maar demonstreren hoe goed ze een koprol kan maken. Haar nieuw verworven naamskills kwamen ook goed van pas met zoveel mensen. Tante Miep, Ingrid, Barry, Opa en Oma, ze werden allemaal bij naam genoemd en herkend. Alleen Rens, die blijft nog steeds "beebie".......

Zo´n grote tuin is erg leuk om in rond te banjeren. Gelukkig wilde Opa vaak wel mee een rondje rond het huis lopen, en dan is natuurlijk het minste wat je terug kunt doen "helpuh" met onkruid wieden.

Leuk om te zien hoe Nynke omgaat met het ontdekken van de wereld. Bekend terrein verkent ze alleen, maar als ze verder wil, dan komt ze eerst mij halen. "Papa, buiten!", en dan is de bedoeling dat ik meega om de oprit and beyond te verkennen. Is dat eenmaal geslaagd, dan is haar territorium daarmee weer opgerekt. Dat wordt nog wat de volgende keer dat we bij Opa en Oma zijn....

Al met al weer een gaaf weekend! Iedereen bedankt voor de gezelligheid en tot volgend jaar bij Barry en Ingrid in de achtertuin!